Dlaczego lubimy brokuły albo dlaczego ich nie lubimy?

Dlaczego na samą myśl o zjedzeniu o zjedzeniu brokułów lub brukselek mamy odruchy wymiotne, a inni wprost się nimi objadają?

Osoby, które na samą myśl o zjedzeniu takich warzyw nazywane są „supersmakoszami”. Takim terminem określa się osoby, które mają nadmiernie wyczulony zmysł smaku. Ta nazwa brzmi dumnie, może nawet wyniośle, ale uwierzcie mi nie ma się z czego cieszyć.

Wracając do pytania zadanego na początku. Dlaczego obrzydzają nas takie warzywa? Już tłumaczę, chodzi o rodzinę genów TAS2R. Sprawiają one, że receptory łączą się z cząstkami spożywanego jedzenia, bądź pitego napoju. Supersmakosz może również posiadać wersję TAS2R odpowiedzialną za rozpoznawanie goryczy. Na przykład TAS2R38 rozpoznaje cząstki tiomocznika obecne w wielu warzywach.

SZYBKIE WYJAŚNIENIE: Tiomocznik to siarkowy odpowiednik ludzkiego mocznika wydalanego z moczem i potem.

TAS2R38 obecny u supersamkoszy jest pewnego rodzaju ochroną zabezpieczającą nas przed trującymi roślinami, które wytworzyło nasze DNA. Jest prawie pewne, że ludzie wytworzyli ten gen na drodze ewolucji. N

ajpewniej żyli na terenie, na którym występowało bardzo wiele roślin wykazujących właściwości trujące. I nasi przodkowie musieli odróżnić, najprawdopodobniej zmysłem smaku, rośliny jadalne od niejadalnych. Gen TAS2R38 znajduje się w chromosomie ludzkim numer 7. 

A ty, lubisz brokuły? Podziel się z innymi twoją opinią o brokułach w komentarzu!